درمان ناباروری مردان

درمان ناباروری مردان چیست؟ بسیاری از زوج های نابارور بیش از یک علت ناباروری دارند، بنابراین به احتمال زیاد هر دوی شما باید به پزشک مراجعه کنید. ممکن است برای تعیین علت ناباروری چندین آزمایش لازم باشد. در برخی موارد، علت هرگز شناسایی نمی شود. بهتر است در مورد ناباروری زنان نیز بدانید. تشخیص مشکلات ناباروری مردان معمولا شامل موارد زیر است:

تشخیص مشکلات ناباروری مردان

معاینه فیزیکی عمومی و سابقه پزشکی: این شامل معاینه اندام تناسلی شما و پرسیدن سوال در مورد هر گونه بیماری ارثی، مشکلات مزمن سلامت، بیماری ها، جراحات یا جراحی هایی است که می تواند بر باروری تاثیر بگذارد. همچنین ممکن است پزشک در مورد عادات جنسی و رشد جنسی شما در دوران بلوغ سؤال کند. تجزیه و تحلیل مایع منی: نمونه های مایع منی را می توان به چند روش مختلف به دست آورد. می توانید با خودارضایی و انزال در یک ظرف مخصوص در مطب یک نمونه تهیه کنید. به دلیل اعتقادات مذهبی یا فرهنگی، برخی از مردان روش جایگزین برای جمع آوری مایع منی را ترجیح می دهند. در چنین مواردی می توان با استفاده از کاندوم مخصوص در حین مقاربت منی را جمع آوری کرد.

سپس منی شما به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا تعداد اسپرم‌های موجود را اندازه‌گیری کند و هرگونه ناهنجاری در شکل (مورفولوژی) و حرکت اسپرم را بررسی کند. آزمایشگاه همچنین مایع منی شما را برای علائم مشکلاتی مانند عفونت بررسی می کند. اغلب تعداد اسپرم ها به طور قابل توجهی از یک نمونه به نمونه دیگر تغییر می کند. در بیشتر موارد، چندین آزمایش آنالیز مایع منی در یک دوره زمانی انجام می شود تا از نتایج دقیق اطمینان حاصل شود. اگر تجزیه و تحلیل اسپرم شما نرمال باشد، پزشک احتمالاً قبل از انجام هر گونه آزمایش ناباروری مردانه، آزمایش کامل همسرتان را توصیه می کند.

آزمایشات لازم برای تشخیص ناباروری

سونوگرافی اسکروتوم: این تست از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر درون بدن شما استفاده می کند. سونوگرافی کیسه بیضه می تواند به پزشک شما کمک کند تا ببیند آیا واریکوسل یا سایر مشکلات در بیضه ها و ساختارهای نگهدارنده وجود دارد یا خیر.

سونوگرافی ترانس رکتال: این روش به پزشک اجازه می دهد تا پروستات شما را بررسی کند و به دنبال انسداد لوله های حامل مایع منی باشد.

آزمایش هورمونی: هورمون های تولید شده توسط غده هیپوفیز، هیپوتالاموس و بیضه ها نقش کلیدی در رشد جنسی و تولید اسپرم دارند. ناهنجاری در سایر سیستم های هورمونی یا اندامی نیز ممکن است به ناباروری کمک کند. آزمایش خون سطح تستوسترون و سایر هورمون ها را اندازه گیری می کند.

آزمایش ادرار پس از انزال اسپرم در ادرار شما می تواند نشان دهد که اسپرم شما در حین انزال به جای خروج از آلت تناسلی به سمت عقب به داخل مثانه حرکت می کند (انزال رتروگراد).

آزمایشات ژنتیکی هنگامی که غلظت اسپرم بسیار کم است، ممکن است یک علت ژنتیکی وجود داشته باشد. آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا تغییرات ظریفی در کروموزوم Y وجود دارد یا خیر – نشانه های یک ناهنجاری ژنتیکی. آزمایش ژنتیک ممکن است برای تشخیص سندرم های مادرزادی یا ارثی مختلف تجویز شود.

بیوپسی بیضه: این آزمایش شامل برداشتن نمونه ها از بیضه با سوزن است. اگر نتایج بیوپسی بیضه نشان دهد که تولید اسپرم طبیعی است، مشکل شما احتمالاً ناشی از انسداد یا مشکل دیگری در حمل و نقل اسپرم است.

تست های تخصصی عملکرد اسپرم تعدادی از آزمایش‌ها را می‌توان برای بررسی میزان زنده ماندن اسپرم‌های شما پس از انزال، میزان نفوذ آنها به تخمک و اینکه آیا مشکلی در چسبیدن به تخمک وجود دارد استفاده کرد.

دلایل ناباروری

اغلب، علت دقیق ناباروری را نمی توان یافت. حتی اگر علت دقیق آن مشخص نباشد، پزشک شما ممکن است بتواند درمان‌ها یا روش‌هایی را توصیه کند که منجر به لقاح شود. در موارد ناباروری توصیه می شود همسرتان نیز معاینه شود. ممکن است درمان های خاصی برای شریک زندگی شما توصیه شود. یا ممکن است یاد بگیرید که استفاده از تکنیک های کمک باروری در شرایط شما مناسب است.

درمان های ناباروری مردان

عمل جراحی: به عنوان مثال، واریکوسل را اغلب می توان با جراحی اصلاح کرد یا مجرای دفران انسدادی را ترمیم کرد. وازکتومی های قبلی را می توان معکوس کرد. در مواردی که هیچ اسپرمی در انزال وجود ندارد، اغلب می‌توان اسپرم را مستقیماً از بیضه یا اپیدیدیم با استفاده از تکنیک‌های بازیابی اسپرم بازیابی کرد.درمان عفونت ها درمان آنتی بیوتیکی ممکن است عفونت دستگاه تناسلی را درمان کند، اما همیشه باروری را بازیابی نمی کند. درمان مشکلات رابطه جنسی دارو یا مشاوره می تواند به بهبود باروری در شرایطی مانند اختلال نعوظ یا انزال زودرس کمک کند. درمان های هورمونی و داروها: در مواردی که ناباروری به دلیل بالا یا پایین بودن برخی هورمون ها یا مشکلاتی در نحوه استفاده از هورمون ها در بدن ایجاد می شود، پزشک شما ممکن است جایگزینی هورمون یا داروها را توصیه کند.

بیشتر بخوانید: درمان ناباروری با IVF

شیوه زندگی و درمان های خانگی

چند مرحله وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا شانس خود را برای رسیدن به بارداری افزایش دهید:

• افزایش دفعات رابطه جنسی: داشتن آمیزش جنسی هر روز یا یک روز در میان که حداقل پنج روز قبل از تخمک گذاری شروع می شود، شانس شما را برای باردار شدن همسرتان افزایش می دهد.

• زمانی که امکان لقاح وجود دارد رابطه جنسی داشته باشید: یک زن به احتمال زیاد در طول تخمک گذاری – که در اواسط چرخه قاعدگی، بین دوره های قاعدگی اتفاق می افتد، باردار می شود.

• از استفاده از روان کننده ها(لوبریکانت) خودداری کنید: لوسیون ها ممکن است حرکت و عملکرد اسپرم را مختل کنند. از پزشک خود در مورد روان کننده های ایمن برای اسپرم سوال کنید.

• سبک زندگی سالمی داشته باشید: انواع غذاهای سالم بخورید، وزن مناسبی داشته باشید، خواب کافی داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید.

• از چیزهایی که به سلامت کلی شما آسیب می زند اجتناب کنید. مصرف الکل را متوقف یا کاهش دهید، سیگار را ترک کنید.

• از روابط جنسی خطرناک اجتناب نمایید.

• از حمام طولانی و گرم و همچنین سونا خودداری کنید.